تأثیر سیستم های کشت غرقاب (مزرعه برنج) و خشکی (کشت سبزی ها) بر وضعیت فلزات سنگین خاک با توجه به اثرات تجمعی و باقیمانده کودهای آلی

به منظور بررسی وضعیت توزیع فلزات سنگین از کمپوست زباله شهری و لجن فاضلاب در دو سیستم کشت غرقاب و خشکی، تحقیقی به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری صورت گرفت. برای سیستم کشت غرقاب، مزرعه برنج (شالیزار) و برای سیستم کشت خشکی، مزرعه کشت سبزی ها درنظر گرفته شد. عامل اصلی (تیمارهای کودی) در پنج تیمار 20 و 40 تن کمپوست در هکتار، 20 و 40 تن لجن فاضلاب در هکتار و تیمار شاهد به خاک اضافه گردید. عامل فرعی (سال های کوددهی) نیز شامل سه تیمار یک، دو و سه سال کوددهی بود. نتایج نشان داد که در سیستم غرقاب تیمارهای لجن فاضلاب تأثیر بیشتری از نظر میزان انباشت فلزات سنگین در خاک داشتند، درحالی که تیمارهای کودی کمپوست در سیستم کشت خشکی مؤثرتر بودند. همچنین، در خاک تحت کشت برنج، درصد افزایش شکل قابل جذب عناصر مورد مطالعه نسبت به تیمار شاهد بیشتر از سیستم کشت خشکی بود.